Hoe heerlijk is het toch om van je dier te houden. Je kunt hem van alles toefluisteren, heerlijk kroelen, lekker verwennen en als je een keer vindt dat hij de kantjes eraf loopt, ben je je ergernis zo weer vergeten als je in zijn ogen kijkt.

Houden van dieren gaat ons gemakkelijk af. We zijn vaak opener en zachter naar dieren dan naar mensen. Dat is ook wel logisch: een dier neemt ons zoals we zijn en is van nature onvoorwaardelijk in zijn omgang met ons. We kunnen dus ongegeneerd onszelf zijn bij onze dieren en zij vinden ons dan nóg de leukste en de liefste. Daar kun je toch alleen maar van houden?!en manier om jullie liefde te vieren én te verdiepen is samen Hersenwerken. Natuurlijk ben ik bevooroordeeld als eigenaar van Hersenwerk voor dieren, ik vind alles geweldig aan Hersenwerk. Maar ook ik ben ooit begonnen en eigenlijk was het gelijk vanaf de eerste keer raak. Ik was al verliefd op mijn Duitse herder Franka, maar in die eerste Hersenwerksessie werd ik echt ‘smoorverliefd’ op haar! Het was zo geweldig ‘magisch’ om op de vierkante meter met haar samen te werken, te communiceren via kleine signalen en te ervaren dat zij net zo met mij bezig was als ik met haar.

Naast die magie werd ik me ook bewust van haar schoonheid. Opeens vielen me kleine details aan haar vacht op, ontdekte ik hoe schattig haar oren bewogen als ze volop geconcentreerd snuffelde en bleken haar ogen heel veel kleuren te hebben, iets wat me niet eerder was opgevallen. Nu ze bijna 12 jaar oud is heb ik die gevoelens nog steeds als ik met haar Hersenwerk.

Ook met mijn andere hond Bartje is het elke keer weer een liefdevol feestje wat al begint als ik het materiaal ga uitzoeken. Door de jaren heen heb ik zowel met honden als met paarden, katten en konijnen geHersenwerkt en telkens weer word ik verliefd op het dier waarmee ik werk. Dat doet Hersenwerk dus met ons!

In dit mooie samenspel zit ook een aandachtspunt. Want die verliefdheid is leuk en de wederzijdse liefde geweldig, maar de kans dat we te veel opgaan in die gevoelens is behoorlijk groot. Dan komt er het woordje ‘te’ voor te staan en zoals we allemaal weten is dat in alle gevallen ongewenst.

Te veel liefde kan leiden tot te veel zorgen voor je dier. Dat uit zich door het denken voor je dier of te veel willen helpen, met als gevolg dat het dier belemmerd wordt in zijn eigen manier van Hersenwerken. Te veel liefde kan ook leiden tot een grote behoefte aan praten of aanraken. Dan zie je dieren die uit hun concentratie gehaald worden door hun mens omdat deze praat en aait terwijl hij daar op dat moment geen behoefte aan heeft. Te veel liefde kan ook leiden tot verwennerij waar het dier niet op zit te wachten. Denk aan de mooiste en duurste Hersenwerkmaterialen, terwijl het dier intens tevreden Hersenwerkt met oude handdoeken. Of dat het dier verwend wordt met te veel of ongezond lekkers om mee te Hersenwerken.

Te veel liefde verstikt eigenlijk de ware liefde. Door bewust te zijn van je gevoelens en daar op enige afstand enorm van te genieten, hou je ook de behoeften van je dier in zicht. Juist bij die afstand afgestemd op wat jouw dier prettig vindt, zien we ons dier hoe hij echt is. En dan weten we precies wat er nodig is om samen al Hersenwerkend de liefde te vieren!

Marleen van Baal
Eigenaar Hersenwerk voor Dieren

Dit blog verscheen eerder in HersenwerkSnuffels.
Wil je ook maandelijks gratis inspiratie over Hersenwerk?
Meld je dan hier aan!